Vóór 1667 is Suriname, de ‘Wilde Kust’ tussen de Spaanse en Portugese gebieden, een Engelse kolonie. Bij gebrek aan belangstelling voor een Zeeuws plan om de Engelsen tijdens de Tweede Engelse Oorlog in hun kolonie te treffen, besluiten de Zeeuwen zelf een vloot uit te rusten om de kolonie te veroveren. Het fort Willougby bij Paramaribo is dan nog niet geheel af. Het is dan ook voor de Zeeuwen een koud kunstje om de kolonie in te nemen. Het fort wordt versterkt en vergroot en de naam wordt veranderd in Fort Zeelandia. De Engelsen schikken zich en gaan grotendeels over in Nederlandse dienst. Bij de Vrede van Breda in 1667 wordt de kolonie door de Engelsen aan de Nederlanders afgestaan in ruil voor de kolonie Nieuw-Nederland (New York) in Noord-Amerika.
Kaartcollectie Buitenland Leupe, 4.VEL, inventarisnummer 1679A
