Terug naar zoekresultaten

2.05.421 Inventaris van het archief van de Nederlandse diplomatieke vertegenwoordiging in Argentinië, (1919) 1975-2013

Het archief bevat stukken ontvangen en opgemaakt door de Nederlandse ambassade in Argentinië te Buenos Aires, over de periode 1974 - 2013

Download inventaris als PDF Download inventaris als XML

Bekijk de zoekhulp bij dit archief

Er is geen specifieke zoekhulp, zie de algemene hulp bij het zoeken in archieven

Beschrijving

Archief Beschrijving van het archief Archiefvorming Inhoud en structuur van het archief Aanwijzingen voor de gebruiker Verwant materiaal Bijlagen

Archief

Titel

2.05.421

Inventaris van het archief van de Nederlandse diplomatieke vertegenwoordiging in Argentinië, (1919) 1975-2013

Auteur

Doc-Direkt

Versie

05-04-2024

Copyright

Nationaal Archief, Den Haag

2017 cc0

Beschrijving van het archief

Naam archiefblok

Nederlandse Ambassade in Argentinië (Buenos Aires)

BuZa / Ambassade Argentinië 1975-2013

Periodisering

archiefvorming: 1975-2013

oudste stuk - jongste stuk: 1919-2013

Archiefbloknummer

Z328

Omvang

654 inventarisnummer(s)

Taal van het archiefmateriaal

Het merendeel der stukken is in het.

Nederlands

Soort archiefmateriaal

Normale geschreven, getypte en gedrukte documenten, geen bijzondere handschriften. Bevat tevens foto's, tekeningen en digitale dragers

Archiefdienst

Nationaal Archief, Den Haag

Locatie

Den Haag

Archiefvormers

Nederlandse ambassade in Argentinië. (1919-) 1975 - 2013

Samenvatting van de inhoud van het archief

Het archief bevat stukken ontvangen en opgemaakt door de Nederlandse ambassade in Argentinië te Buenos Aires, over de periode 1974 - 2013

Archiefvorming

Geschiedenis van de archiefvormer

Staatsinrichting

Argentinië kent formeel een federale presidentiële democratie, vastgelegd in de grondwet die dateert uit 1853. Er is een gescheiden uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht, met een president aan het hoofd van de uitvoerende macht. De president, wiens macht volgens de nieuwe grondwet van 1994 iets is ingeperkt, benoemt en ontslaat de minister-president en de ministers. Hij is tevens opperbevelhebber van de strijdkrachten en mag één keer herkozen worden voor een ambtsperiode van nog eens vier jaar. De president kan worden ontslagen door het Congres door middel van een ‘impeachment’ procedure. De benoeming van de premier, door de president kan door een meerderheid van stemmen door het Congres worden afgewezen.

De wetgevende macht bestaat uit het Nationaal Congres (Congreso Nacional), gevormd door de Senaat van 72 leden en de Kamer van Afgevaardigden met 257 leden. Senatoren worden, sinds 2001 rechtstreeks door de bevolking, voor zes jaar gekozen, leden van de Kamer van Afgevaardigden voor vier jaar. Door middel van een lotingsprocedure wordt uitgemaakt welke senatoren twee, vier of zes jaar aanblijven. De Senaat wordt geleid door de vice-president.

De president en vice-president worden voor een ambtsperiode van vier jaar via directe verkiezingen gekozen. Om de twee jaar worden er verkiezingen voor een derde van de senaatszetels en de helft van de zetels van de Kamer uitgeschreven.

Geschiedenis

Op 24 maart 1976 werd Isabel Perón door de militairen afgezet en gearresteerd. In juni 1981 werd zij vrijgelaten, waarna zij in Spanje in ballingschap ging.

Een junta van drie militairen kwam aan de macht, met generaal Videla als president en verder nog Emilio Messera en Orlando Agosti. Al snel bleken de mooie plannen over wederopbouw en de strijd tegen het ‘terrorisme’ loze praatjes te zijn. Iedereen die wat linkse of progressieve ideeën had, was verdacht, kon zo maar opgepakt worden en was zijn leven niet meer zeker. In deze vrij korte periode verdwenen volgens mensenrechtenorganisaties ongeveer 30.000 mensen; een officiële onderzoekscommissie documenteerde in 1984 de ontvoering door militairen van 8960 personen.

In 1978 werden de Montonero’s in de zogenaamde ‘vuile oorlog’ (guerra sucia) verslagen en was het verenigde verzet gebroken. In 1978, toen het wereldkampioenschap voetbal in Argentinië gehouden werd, deden voor de eerste keer de ‘Dwaze Moeders’ van het Plazo de Mayo van zich spreken. Ze kregen al snel wereldbekendheid en lopen nu nog steeds op het plein om meer informatie over hun verdwenen kinderen of familie te krijgen. De leider van een van de mensenrechtenorganisaties, Adolfo Pérez Esquivel, ontving in 1980 de Nobelprijs voor de Vrede.

De militairen hadden een plan om de economie weer op poten te krijgen, maar dat mislukte volledig. Door de vele leningen die werden afgesloten door de regering werd de buitenlandse schuld te hoog. De internationale economie zakte verder in en de druk op het bewind nam steeds meer toe.
Op 29 maart 1981 werd Videla opgevolgd door generaal Roberto Viola, maar al op 22 december 1981 nam de extreem-nationalistische generaal Leopoldo Galtieri het presidentschap over.

Hij was het ook die in maart 1982 de oorlog verklaarde aan het Verenigd Koninkrijk inzake de Falkland eilanden (Islas Malvinas). Deze archipel, veroverd in 1833 op Argentinië en sinds 1833 in bezit van de Engelsen veroverd op de Argentijnen en vormde sinds die tijd een twistpunt. De Argentijnen verwachtten dat een Britse reactie zou uitblijven, maar de Britse regering besloot een expeditieleger te sturen. Op 16 juni 1982 gaf de Argentijnse bevelhebber op de Falklandeilanden, generaal Mario Menéndez, zich over. Circa 800 Argentijnse en 200 Britse militairen waren in de oorlog omgekomen. Door rampzalig economisch beleid en de nederlaag op de Falklandeilanden trad generaal Galtieri af als president en opperbevelhebber van het leger en werd op 22 juni 1982 opgevolgd door generaal Reynaldo Bignone, die de terugkeer naar een burgerregering moest regelen.

De algemene verkiezingen van 30 oktober 1983 werden gewonnen door de Radicale Burgerunie van Raúl Alfonsín, die op 10 december als nieuwe burgerpresident geïnstalleerd werd.

Na bijna acht jaar onderdrukking en terreur had de bevolking hoge verwachtingen van de nieuwe president. Hij kon zijn belofte ‘honderd jaar vrede en welvaart’ echter niet waarmaken, ook al omdat Argentinië zich in een economisch beroerde situatie bevond. Ook het onderzoek naar de duizenden verdwenen personen, onder de titel ‘nunca más' (nooit meer), verliep zeer moeizaam. Generaals als Videla en Galtieri werden wel veroordeeld, maar lang niet iedereen werd opgepakt en veroordeeld. Hierbij stond Alfonsín zwaar onder druk van de militairen, die absoluut geen massale veroordelingen wilden en altijd klaar stonden om een nieuwe coup te plegen.

Economisch ging het slecht in de periode Alfonsín, de inflatie schoot omhoog en de Wereldbank eiste het geleende geld terug. Daarnaast had de president te maken met een bureaucratisch ambtenarenapparaat dat bijna de gehele begroting opslokte. In 1985 kondigde Alfonsín een prijzenstop aan, gecombineerd met zware bezuinigingen. Verder werd de peso, de nationale munt, vervangen door de austral, maar al deze maatregelen baatten nauwelijks. De kritiek op Alfonsín nam hand over hand toe en het was dan ook niet vreemd dat hij de presidentsverkiezingen van 14 mei 1989 verloor. De verkiezingen werden gewonnen door ex-gouverneur Carlos Menem van de provincie La Rioja en lid van de Partido Justicialista, de peronistische partij.

Onder Carlos Menem ging het economisch weer wat beter met Argentinië. De bezuinigingen pakten goed uit en de hyperinflatie kwam tot een eind. De militaire druk werd sterk verminderd door amnestie te verlenen aan verdachte militairen. Dat de peronistische beginselen grotendeels werden losgelaten werd door de bevolking voor lief genomen. Zo werd de vrije markteconomie omarmd en kreeg men de peso, de nationale munt, weer terug. Verder werden importbeperkingen sterk verminderd en veel grote staatsbedrijven werden genationaliseerd. Begin 1990 herstelden Argentinië en Groot-Brittannië de diplomatieke betrekkingen, hoewel Argentinië de aanspraken op de eilanden niet opgaf. In december werd een muiterij van een aantal militairen door regeringsgezinde troepen neergeslagen. In december 1990 verleende Menem amnestie aan de leden van de voormalige junta's en enkele andere hoge officieren en burgers, die in 1985 veroordeeld waren tot lange gevangenisstraffen wegens schendingen van de mensenrechten tijdens de militaire dictatuur. Onder hen waren de ex-presidenten Videla en Viola.

Vanaf 1994 was er geen inflatie meer en werd het land economisch steeds stabieler. Helaas profiteerden hier vooral de rijken van, de zwakke groepen in de samenleving bleven gebukt gaan onder grote armoede, ook al door de toenemende werkloosheid als gevolg van de privatisering van de staatsbedrijven. In 1995 werd de Argentijnse economie getroffen door de financiële crisis in Mexico, maar Argentinië herstelde zich hier snel van en behaalde jaar na jaar een zeer hoge economische groei.

Menem was in zijn eerste regeerperiode verwikkeld in vele schandalen, onder andere corruptie door het benoemen van vrienden en kennissen op belangrijke posten. Ook wist hij er een grondwetswijziging door te drukken waardoor het mogelijk werd om een tweede ambtsperiode als president te krijgen. De presidentsverkiezingen van mei 1995 werden nog door Menem gewonnen, maar de tussentijdse verkiezingen voor de helft van de zetels in de Kamer van Afgevaardigden van 1997, werden door de peronisten verloren en ze verloren op dat moment de meerderheid in het parlement. In 1998 verklaarde Menem dat hij zich niet kandidaat zou stellen voor de presidentsverkiezingen van 1999.

Fernando de la Rúa, de kandidaat van de Alianza, versloeg in de voorverkiezingen de peronistische kandidaat Eduardo Duhalde. Hij was op dat moment burgemeester van Buenos Aires.

Op 10 december 1999 werd De la Rúa beëdigd als president, en hij beloofde de corruptie aan te pakken en meer aandacht te geven aan sociaal beleid. Het probleem was echter dat de nieuwe regeringscoalitie niet over een meerderheid in het parlement beschikte. Door de aanhoudende economische malaise en aanhoudende straatprotesten zag De la Rúa zich op 20 december 2001 gedwongen om af te treden. Er volgde een zeer onrustige kerstperiode met drie interim-presidenten, achtereenvolgens Ramón Puerta, Adolfo Rodriguez Saá en Eduardo Caamaño. Het parlement greep in en wees de peronist Eduardo Duhalde aan om de ambtstermijn van De la Rúa vol te maken tot de verkiezingen van 30 maart 2003.

De presidentsverkiezingen van die dag werden gewonnen door oud-president Carlos Menem, echter met te weinig stemmen om meteen weer president te worden. In de daaropvolgende peilingen kwam Menem ver achter te liggen op zijn concurrent Nestor Kirchner. Menem besloot zich toen terug te trekken, waarna Kirchner op 25 mei 2003 de nieuwe president van Argentinië werd.

De populariteit van President Kirchner was hoog, niet in de laatste plaats dankzij het onverwacht gunstige economisch herstel dat tijdens zijn presidentschap optrad. President Kirchner verzilverde zijn populariteit in parlementszetels tijdens de congresverkiezingen van oktober 2005. Hij kwam echter in ernstige botsing met zijn eerdere beschermheer Duhalde, toen hij de greep op het peronistisch partijapparaat in de provincie Buenos Aires (40% van de kiezers) van Duhalde overnam.

Met oog op de naderende verkiezingen in oktober werden de politieke kaarten geschud. Hierbij bleek wederom dat de politiek meer gericht is op de persoonlijkheid van een leider dan op een partij. Pogingen tot het steunen of juist het tegenhouden van de huidige president Kirchner leidden tot allerlei allianties die partijen deden opsplitsen en samensmelten. Zo steunde een deel van de 'radicale' partij, de UCR, president Kirchner (peronist). Zij werden de 'K' Radicalen genoemd. Binnen dezelfde partij bevonden zich eveneens de 'L' Radicalen van voormalig minister van Economie Lavagna die door president Kirchner in 2006 was ontslagen en nu een van de belangrijke rivalen was voor de presidentsverkiezingen. Er bestond binnen de 'radicale' partij nog een afsplitsing, de 'R' Radicalen, die noch president Kirchner steunden noch Lavagna. Deze afsplitsing werd geleid door de algemene secretaris van de UCR, Margarita Stolbizer. De 'R' Radicalen probeerden een alliantie te vormen met de centrum linkse Alternativa para una República Igualitaria (ARI), een partij die in zich in 2001 afsplitste van de UCR.

De verdeeldheid binnen UCR en ook binnen de andere oppositiepartijen zorgden er mede voor dat in aanloop naar de verkiezingen president Kirchner favoriet was. President Kirchner liet echter nog twijfels bestaan of hij zich daadwerkelijk kandidaat ging stellen voor de verkiezingen. Het was namelijk ook mogelijk dat zijn vrouw, senator Cristina Fernández, eveneens populair, in plaats van hem mee zou doen.

In oktober 2007 won Cristina Fernández de verkiezingen en in december 2007 werd ze benoemd tot president van Argentinië. In juli 2009 verloor de peronistische partij van President Fernandez de absolute meerderheid in het parlement. Eind 2009 en in februari 2010 duurde de ruzie tussen Groot-Brittannië en Argentinië voort over de controle van zeegebieden onder andere naar aanleiding van een Brits plan om naar olie te boren. In 2011 won Cristina Fernández opnieuw de verkiezingen, vanwege de sterke economische groei.

Bron: http://www.landenweb.nl/argentinie/geschiedenis/

Betrekkingen Nederland - Argentinië

De betrekkingen tussen Nederland en Argentinië zijn goed. De nadruk ligt vooral op economische belangenbehartiging en handelssamenwerking.

Politieke betrekkingen

De relatie tussen Argentinië en Nederland richt zich vooral op economische belangenbehartiging en handelssamenwerking. De Nederlandse ambassade in Argentinië is gevestigd in Buenos Aires. Daarnaast heeft Nederland 3 honoraire consulaten in Mendoza, Rosario de Santa Fe en Tres Arroyos.

Economische betrekkingen

In de Argentijnse economie neemt de landbouwsector een prominente plaats in. De dienstensector is vooral in de hoofdstad Buenos Aires een belangrijke factor. Nederland is de derde buitenlandse investeerder in en de zesde handelspartner van Argentinië. Het gaat daarbij om (bio)energie, milieutechnologie, waterbeheer, agribusiness, hoogwaardige dienstverlening, export en de toerismesector.

Culturele betrekkingen

De Nederlandse ambassade in Buenos Aires helpt bij het leggen van contacten met culturele instellingen in Argentinië en het creëren van media-aandacht. Daarnaast stimuleert de Nederlandse ambassade culturele activiteiten, waar mogelijk ook om de economische betrekkingen te bevorderen.Gerenommeerde Nederlandse kunstmanifestaties weten hun weg te vinden naar Buenos Aires en trekken daar veel belangstelling.

In de afgelopen jaren heeft de ambassade een aantal succesvolle projecten gerealiseerd op het gebied van de mensenrechten en mediavrijheid.

Bron: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/betrekkingen-met-nederland/inhoud/argentinie

Ambassade

Door de sluiting van de Nederlandse ambassade te Montevideo (werkgebied Uruguay en Paraguay) per 31 december 2011 kreeg de ambassade Buenos Aires een regionale functie voor de ‘Southern Cone’ van Latijns-Amerika, en werd zij mede-geaccrediteerd voor de landen waar de posten gesloten werden.

Overzicht ambassadeurs te Buenos Aires, 1975 - heden:

1975 - 1979: Jhr. Dorone van den Brandeler
1980 - 1982: Jhr. Mr. Eduard Olof van Suchtelen
1982 - 1986: Mr. Alphons Bernard Maria Norbart
1986 - 1989: Mr. Robert Pesch
1990 - 1994: Mr. Schelto Baron van Heemstra
1994 - 1998: Mr. Albertus Jozef Alphonsus Maria Nooij
1998 - 2002: Drs. Jan Edward Craanen
2002 - 2002: Gerrit Jan Dam (TG)
2002 - 2006: Drs. Robert Jan van Houtum
2006 - 2010: Henk Soeters
2010 - 2014: Henry Jurriaan de Vries
2014 - heden: Martin de la Beij

Naast de ambassade te Buenos Aires waren of zijn er vanaf 1975 nog consulaten in Argentinië gevestigd:

1993 - 2005: Consulaat te Cordoba
1994 - heden: Consulaat te Mendoza
1945 - heden: Rosario de Santa Fe
1955 - heden: Tres Arroyos

Hieronder volgt een algemene beschrijving over de Nederlandse vertegenwoordigingen in het buitenland.

Taken ambassade

De werkzaamheden van de bilaterale posten kunnen grofweg verdeeld worden in politieke aangelegenheden, economische aangelegenheden, pers- en culturele aangelegenheden, consulaire aangelegenheden en algemene zaken. Hieronder volgt een weergave van de taken:

Politieke Zaken (PZ):

het volgen van de binnenlandse en buitenlandse politieke ontwikkelingen in het land van accreditatie;
het rapporteren aan de Nederlandse regering omtrent de voor Nederland relevante ontwikkelingen opdat die bij het formuleren van haar beleid daar rekening mee kan houden;
het uitdragen van het Nederlandse politieke beleid;
het behartigen van de belangen van andere landen.

Economische Zaken (EZ): de economische werkzaamheden kunnen worden onderscheiden in macro-, meso- en micro-economische aangelegenheden.

Macro-economisch:

het opstellen van algemene economische rapportage over macro-economische ontwikkelingen in het buitenland, overheidsmaatregelen, monetaire kwesties, energievoorziening, milieuhygiëne, lucht- en scheepvaartaangelegenheden;
het vergaren van handelspolitieke informatievergaring en inspanningen, met name daar waar de handel op beperkende maatregelen stuit;
het toezenden van economisch-statistisch materiaal;
het verstrekken van inlichtingen aan de overheid en het bedrijfsleven van het land van vestiging over economische ontwikkelingen en mogelijkheden tot economische samenwerking met Nederland;
het uitdragen van het Nederlandse beleid op economisch terrein.

Meso-economisch:

het berichten over afzetmogelijkheden, ontwikkelingen in het bedrijfsleven, fusies, buitenlandse investeringen, concurrentie van derde landen;
het geven van voorlichting over Nederlandse leveringsmogelijkheden van goederen en diensten;
het doen van meldingen over ontwikkelingsprojecten en overheidsaanbestedingen;
het aantrekken van industriële projecten voor Nederland door middel van voorlichting, bemiddeling, etc.;
het berichten over economische missies die West-Europa bezoeken en hulp aan Nederlandse missies in het ambtsgebied;
het berichten over beurzen en tentoonstellingen in het land van vestiging en hulp bij Nederlandse deelname aan beurzen.

Micro-economisch

Het ondersteunen en begeleiden van Nederlandse exporteurs in de vorm van:

het ondersteunen en begeleiden van Nederlandse exporteurs in de vorm van: handelsbemiddeling;
het voorlichten van Nederlandse zakenlieden en introducties bij overheid en bedrijfsleven;
het bemiddelen bij handelsgeschillen.

Ontwikkelingssamenwerking (OS):

De werkzaamheden in het kader van ontwikkelingssamenwerking houden in:

het analyseren van het ontwikkelingsbeleid van het betrokken land;
het nagaan van de plaats die Nederland in de samenwerking op dit gebied zou kunnen innemen;
het vaststellen van doelgroepen waarop het samenwerkingsbeleid gericht kan zijn;
het adviseren omtrent de aanvaardbaarheid en uitvoerbaarheid van individuele projecten;
het voorbereiden, uitvoeren en evalueren van Kleine Ambassade Projecten (KAP);
het begeleiden van uit te zenden deskundigen, huisvesting, financiering, hulp bij import van goederen;
het bemiddelen bij de invoer van materieel voor hulpprojecten;
het behandelen van financiële aspecten.

Consulaire Zaken (CZ):

Ten behoeve van Nederlanders:

het zorgdragen voor de Nederlandse kolonie en Nederlandse toeristen in het buitenland. De meest voorkomende werkzaamheden hiervoor zijn:
het verstrekken, verlengen en wijzigen van reisdocumenten voor Nederlanders, alsmede diplomatieke, consulaire en dienstpaspoorten;
het opmaken van legalisaties;
het verstrekken van juridische adviezen;
het verlenen van bijstand bij het opstellen van notariële akten
het opmaken van akten van huwelijkstoestemming;
het in bewaring nemen van holografische en geheime testamenten;
het opmaken van volmachten
het registreren van opgemaakte akten in een repertorium;
het opmaken van akten van de burgerlijke stand;
het regelen van dienstplichtzaken;
het zorgen voor repatriëring
het overbrengen van gerechtelijke stukken, het bijstaan van rogatoire commissies, het opmaken van legalisaties en het verrichten van andere juridische handelingen.

Ten behoeve van buitenlanders:

het verlenen van visa voor bezoeken aan Nederland korter dan drie maanden of verstrekken van een ‘machtiging voorlopig verblijf’ bij een verblijf langer dan drie maanden;
het doorzenden van asielverzoeken;
het inlichten van buitenlandse autoriteiten betreffende Nederland.

Pers- en culturele zaken (PCZ):

het bevorderen en verbreiden van kennis van het leven en denken van het Nederlandse volk, zijn staatkundige, economische en sociale structuur, zijn cultuur en zijn historie, en over de beginselen en feitelijke gegevens die daarbij een rol spelen. De diplomatieke post heeft tot taak het ontwikkelen van activiteiten en het aankweken en onderhouden van relaties die de banden tussen beide landen kunnen verstevigen. Concreter betekent dit:

het medewerken aan de uitvoering van bilaterale afspraken en verdragen op cultureel en wetenschappelijk gebied;
het deelnemen aan het internationale culturele verkeer;
het profijt trekken uit multilaterale samenwerkingsvormen op dit gebied alsmede het uitdragen van Nederlandse standpunten;
het onderhouden van contacten met de lokale pers teneinde publicaties over Nederland te stimuleren en waar nodig onjuiste voorlichting te corrigeren.

Algemene Zaken (AZ):

De afdeling algemene Zaken is belast met de ondersteunende, secundaire taken op een post, dat wil zeggen zaken met betrekking tot:

personeel;
informatievoorziening, automatisering;
organisatie;
financieel beheer;
archief;
communicatie;
huisvesting;
vervoer

Geschiedenis van het archiefbeheer

De archieven van de buitenlandse posten van het ministerie van Buitenlandse Zaken (BZ) werden geordend en geselecteerd conform instructies, opgesteld door de centrale archiefafdeling op het departement en neergelegd in een archiefinstructiebundel. De archiefinstructiebundel heeft in de loop der jaren grotere en kleinere revisies ondergaan. De belangrijkste was de introductie van de archiefinstructiebundel 'Archiefzorg op de posten' in 1999. Deze archiefinstructie introduceerde een nieuwe primaire, hiërarchische ordening op trefwoord en verving de oude ordening op basis van de Archiefcode BZ, afgeleid van de Universele Decimale Code (UDC).

In 2014 is besloten om alle postenarchieven uit de periode 1975-2013 te bewerken. Het zogenaamde archiefblok "Postenarchieven" bestaat uit de volgende onderdelen:

Archiefbescheiden over de periode 1975 – 1984, code-archief
Archiefbescheiden over de periode 1985 – 1990, code-archief
Archiefbescheiden over de periode 1990 – 2013.

Archiefbescheiden uit de periode voor 1975 zijn in eerder stadium overgebracht naar het Nationaal Archief. Zie daarvoor 'Verwante archieven'.

De archiefbescheiden over de periode 1975-1984 zijn grotendeels rond 2005 overgedragen aan Nederland. Ook het archief over de periode 1985- 1990 is later voor een belangrijk deel overgedragen aan Nederland. De archiefbescheiden over de periode vanaf 1990 zijn voor aanvang van de archiefbewerking in zijn totaliteit overgedragen aan Nederland in het kader van actie "Papier Hier" (dit project is gericht op het afbouwen van de bestaande papieren archieven op departementen en posten). Met deze actie worden eveneens de nog niet aan Nederland overgedragen dossiers uit de periode voor 1990 meegenomen.

De archieven zijn tot aan de overdracht aan het NA in beheer bij Doc-Direkt. In 2017 is het archief van de ambassade van Argentinië bewerkt door Doc-Direkt, locatie Tweelingenlaan 62, Apeldoorn.

De verwerving van het archief

Het archief is in 2017 door Ministerie van Buitenlandse Zaken overgebracht naar het Nationaal Archief, krachtens artikel 12 van de Archiefwet 1995

Inhoud en structuur van het archief

Inhoud

Het archief bevat stukken ontvangen en opgemaakt door de Nederlandse ambassade in Argentinië over de periode 1975-2013. Het betreft stukken over de organisatie en taken van de ambassade op het gebied van consulaire, culturele, economische en politieke zaken. Het archief bevat onder andere stukken over de politieke, economische en culturele betrekkingen tussen Nederland en Argentinië, betrekkingen tussen Argentinië en het Verenigd Koninkrijk inzake de Falklandeilanden, de mensenrechtensituatie in Argentinië en staats- en privébezoeken van de koninklijke familie aan Argentinië. De Nederlandse ambassade in Argentinië is tevens geaccrediteerd voor Paraguay en Uruguay. Het archief bevat dan ook archiefstukken aangaande Paraguay en Uruguay. Het betreft stukken over de organisatie en taken van de ambassade op het gebied van consulaire en politieke zaken.

Selectie en vernietiging

De selectie heeft plaatsgevonden aan de hand van de volgende vastgestelde selectielijsten:

[015] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Rijksbegroting over de periode 1945–2000, 25 januari 2005/Nr. C/S/05/138 (Stcrt. 31 maart 2005, nr. 62);
[045] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Rijkshuisvesting over de periode vanaf 1945, 12 maart 2007/Nr. C/S&A/07/524 (Stcrt. 26 juli 2007, nr. 142);
[072] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Arbeidsverhoudingen over de periode 1945 tot heden, 3 oktober 2007/Nr. C/S&A/07/2471 (Stcrt. 29 oktober 2007, nr. 209);
[073] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Arbeidsvoorwaarden Rijkspersoneel over de periode 1945–, 11 september 2007/Nr. C/S&A/07/2236 (Stcrt. 15 oktober 2007, nr. 199);
[074] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Buitensectorale Arbeidsvoorwaarden over de periode 1945 tot heden, 3 oktober 2007/Nr. C/S&A/07/2473 (Stcrt. 30 oktober 2007, nr. 210);
[075] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Formatiebeleid, arbeidsmarktbeleid en personeelsontwikkeling en mobiliteit over de periode 1945–, 11 september 2007/Nr. C/S&A/07/2237 (Stcrt. 12 oktober 2007, nr. 198);
[076] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Arbeidsomstandigheden bij de Overheid over de periode 1945–, 1 november 2007/Nr. C/S&A/07/2726 (Stcrt. 30 november 2007, nr. 233);
[077] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Personeelsinformatievoorziening en -administratie over de periode 1945–, 11 september 2007/C/S&A/07/2238 (Stcrt. 16 oktober 2007, nr. 200);
[103A] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Buitenland over de periode 1945–1990, 18 december 2013, NA/2013/13.044 (Stcrt. 31 december 2013, nr. 36665);
[103B]: selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Ontwikkelingssamenwerking over de periode 1965-1990, 18 december 2013, NA/2013/13.045 (Stcrt. 31 december 2013, nr. 36668);
[143] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Organisatie van de Rijksoverheid over de periode 1945–1999, 5 juli 2005/Nr.C/S&A/05/1197 (Stcrt. 16 december 2005, nr. 245 / pag. 25). Rekening houdend met de actualisatie in de Stcrt. 14 juni 2007, nr. 112 / p. 10.;
[168] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het deelbeleidsterrein van 18 2.05.391 personeelszaken, t.w. het personeelsdossier, 16 augustus 2007/Nr. C/S&A/07/1513 (Stcrt. 20 november 2007, nr. 225);
[186] selectielijst voor de neerslag van de handelingen van de Minister van Buitenlandse Zaken en de onder hem ressorterende actoren op het beleidsterrein Nederlands buitenlands beleid over de periode vanaf 1990, 18 december 2013, NA/2013/12.299 (Stcrt. 31 december 2013, nr. 36667).

Aanvullingen

Voor dit archief worden geen aanvullingen verwacht.

Verantwoording van de bewerking

Als basis voor de bewerking werd een Archiefbewerkingsplan (ABP Postenarchieven 1975 - 2013) opgesteld, dat in november 2013 werd ondertekend door Doc-Direkt, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Nationaal Archief. Hierin zijn de afspraken met betrekking tot de selectie, ontsluiting, materiële verzorging en overbrenging geregeld voor de postenarchieven in de periode 1975-2013. Vervolgens werd voorafgaand aan de bewerking een werkinstructie opgesteld.

Voor de bewerking van dit archief is ook rekening gehouden met het ABP voor de archieven van de buitenlandse posten van het ministerie van Buitenlandse Zaken in de periode vanaf 1990 (ABP posten 1990-heden). Dit ABP, ondertekend door het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Nationaal Archief, bevat de uitkomst van een onderzoek naar de gemaakte selectiebeslissingen op basis van de door de posten gehanteerde archiefinstructies ten opzichte van de geldende selectielijsten. Het resultaat was dat op de door de posten gemaakte beslissingen een aantal correcties moest worden doorgevoerd. De correcties hebben vooral betrekking op de rubriek Algemene Zaken, waarbij met name dossiers inzake de bedrijfsvoering (o.a. huisvesting, financiën en personeel), op grond van eerdergenoemde selectielijsten, alsnog voor vernietiging zijn aangemerkt.

De omvang van het archief voor aanvang van de bewerking was 51,45 meter. Door de Nederlandse ambassade te Buenos Aires was reeds 23,75 meter als zijnde (op termijn) te vernietigen aangemerkt en 27,7 meter als zijnde te bewaren. De selectiebeslissingen zoals uitgevoerd door de ambassade zijn gehandhaafd, tenzij er correcties doorgevoerd moesten worden.

Na bewerking van het archief is in totaal 17 meter archief voor bewaring overgebleven. De archiefstukken die voor bewaring in aanmerking komen zijn overgebracht naar het Nationaal Archief.

Van de te vernietigen stukken zijn vernietigingslijsten opgesteld en deze zijn aan het ministerie van Buitenlandse Zaken ter beschikking gesteld, als bijlage bij het voorstel voor vernietiging.

Bij de beschrijvingen van de in de inventaris opgenomen dossiers ontbreekt in veel gevallen een actieve handeling. Dit heeft te maken met de wijze van opbergen van de documenten, namelijk op onderwerp. In deze dossiers zijn alle aspecten met betrekking tot de uitvoering van de taak (volgen, analyseren en becommentariëren) ten aanzien van een bepaald onderwerp bij elkaar verzameld. Een zaak of werkproces is niet duidelijk aan te wijzen. De dossiers bestaan voor een groot deel uit berichtenverkeer tussen de post en het departement, en correspondentie met diverse instellingen en particulieren.

Het beginjaar van het archief is 1975. Incidenteel bevinden zich in het archief stukken van vóór de begincesuur. Uit praktische overwegingen zijn deze stukken opgenomen in deze inventaris. Het eindjaar van het archief is 2013. Ten behoeve van de overbrenging naar het Nationaal Archief dient het archief onder andere te voldoen aan de eisen met betrekking tot de duurzaamheid van archiefbescheiden zoals vastgelegd in de Archiefregeling 2009. Concreet betekent dit dat de volgende stappen zijn uitgevoerd: alle stukken zijn van nietjes, plakband en overige hechtmiddelen ontdaan en verpakt in zuurvrije omslagen en zuurvrije archiefdozen. Ze zijn daarna genummerd volgens de inventaris. De omslagen en dozen zijn voorzien van etiketten.

Ordening van het archief

Het archief is primair op rubriek geordend. De rubrieksindeling is gebaseerd op de in de archiefinstructiebundel "Archiefzorg op de posten" van 1999 geïntroduceerde primaire, hiërarchische ordening met trefwoorden. Binnen de rubrieken zijn de dossiers zoveel mogelijk chronologisch geordend.

Dossiers oorspronkelijk geordend op basis van de Archiefcode BZ zijn, om een uniforme wijze van ordening te krijgen, overgezet naar de indeling op trefwoord. Dit was mogelijk, aangezien de overstap van een ordening op code naar die op trefwoord nagenoeg niets aan de bestaande dossiervorming veranderde. Daardoor was het mogelijk de oude code-ordening van een dossier om te zetten naar de nieuwe trefwoordordening.

Ordening van de dossiers op het gebied van ontwikkelingssamenwerking: de budgetten voor de ontwikkelingssamenwerking zijn gebundeld in de HGIS. HGIS staat voor Homogene Groep Internationale Samenwerking. Het uitgangspunt van de HGIS is het bevorderen van samenwerking en afstemming op het gebied van internationale samenwerking. Een os-activiteitendossier kan bestaan uit verschillende mappen, te weten:

de A-map (basisdossier). In dit dossier bevinden zich de basisdocumenten.
de B-map (dossier m.b.t. de uitvoering van het project). In dit dossier is mogelijk de correspondentie met betrekking tot de projectcyclus opgeborgen.
de C-map (clearing and forwarding projectgoederen). Betreft documenten van douanefaciliteiten bij de import van projectgoederen.
de D-map (deskundigen dossier). Dit dossier bevat de correspondentie met betrekking tot de individuele aanstelling en beëindiging van de tewerkstelling van de deskundige per os-activiteit.
de F-map (financieel dossier). Ten behoeve van een adequaat financieel beheer op de post dient per os-activiteit, naast de bestaande combinaties van mappen, een F-map gevormd en beheerd te worden.
de R-map (rapportage dossier). In dit dossier zijn de rapportages inzake os-activiteiten opgeborgen.

Aanwijzingen voor de gebruiker

Openbaarheidsbeperkingen

Deels openbaar, deels beperkt openbaar (B), deels niet openbaar.

Beperkingen aan het gebruik

Reproductie van originele bescheiden uit dit archief is, behoudens de algemene regels die gelden voor het kopiëren van stukken, niet aan beperkingen onderhevig. Er zijn geen beperkingen krachtens het Auteursrecht.

Materiële beperkingen

Het archief kent geen beperkingen voor het raadplegen van stukken als gevolg van slechte materiële staat.

Andere toegang

Voor dit archief is geen andere toegang beschikbaar.

Aanvraaginstructie

Openbare archiefstukken kunnen online worden aangevraagd en gereserveerd. U kunt dit ook via de terminals in de studiezaal van het Nationaal Archief doen. Om te kunnen reserveren dient u de volgende stappen te volgen:

Creëer een account of log in.
Selecteer in de archiefinventaris een archiefstuk.
Klik op ‘Reserveer’ en kies een tijdstip van inzage.

Citeerinstructie

Bij het citeren in annotatie en verantwoording dient het archief tenminste éénmaal volledig en zonder afkortingen te worden vermeld. Daarna kan worden volstaan met verkorte aanhaling.

VOLLEDIG:
Nationaal Archief, Den Haag, Nederlandse Ambassade in Argentinië (Buenos Aires), nummer toegang 2.05.421, inventarisnummer ...

VERKORT:
NL-HaNA, BuZa / Ambassade Argentinië 1975-2013, 2.05.421, inv.nr. ...

Verwant materiaal

Bewaarplaats van originelen

Niet van toepassing.

Beschikbaarheid van kopieën

Inventarisnummers van dit archief zijn niet in kopievorm beschikbaar

Afgescheiden archiefmateriaal