Op 10 oktober 2021 opende in het Van Eesteren Museum de tentoonstellingsinstallatie Een kamer voor jezelf. Deze reizende tentoonstelling, gecureerd door Laura Lubbers en Fabiola Eekhout, onderzoekt vrouwenhuisvesting in Amsterdam. Uitgangspunt daarbij is de beroemde zin van Viriginia Woolf uit haar essay A Room of One’s Own uit 1929: ‘A woman needs money and a room of her own if she is to write fiction’. Een ‘kamer voor jezelf’ is lang niet altijd vanzelfsprekend geweest voor vrouwen, en nog steeds is het niet de norm voor vrouwen om alleen te wonen.
Toch wordt er in Amsterdam en in de rest van Nederland al eeuwenlang gebouwd voor alleenwonende vrouwen. Van het veertiende-eeuwse Begijnhof in het centrum tot de Klokkenhof op het Surinameplein uit 1962, van de hofjes in de Jordaan tot het Louise Wenthuis op het Prins Bernhardplein, eigenlijk staat de stad vol met ‘kamers voor jezelf’. De verschillende gebouwen vertellen veel over hoe er werd gekeken naar de vrouw, de stad en de relatie tussen die twee. Vormde de stad een bedreiging voor de vrouw alleen, of was de stad juist een oase van mogelijkheden? Die blik veranderde in de loop van de tijd, en de gebouwen voor alleenwonende vrouwen zijn stille getuigen van een steeds geëmancipeerdere blik op de vrouw en de stad.
Een kamer voor jezelf zet de Amsterdamse gebouwen voor vrouwen naast elkaar, als een lange lijn door de stad en door de tijd. Door middel van archiefonderzoek en interviews met huidige bewoonsters is deze geschiedenis in beeld gebracht. De bezoeker loopt eerst langs de buitenkant van de tentoonstelling, een kubus, waar foto’s, teksten over de architectuur en facsimile’s van archiefstukken te zien zijn. Aan de binnenkant van de kubus kan geluisterd worden naar interviews met bewoonsters.
Een kamer voor jezelf is tot 24 november 2024 in het Van Eesteren Museum, en in het voorjaar van 2025 in Museum Het Schip.
