Na een decennium lang digitale duurzaamheid van informatie op de kaart zetten, ging de Nationale Coalitie Digitale Duurzaamheid (NCDD) op 1 maart 2018 op in het Netwerk Digitaal Erfgoed (NDE). In die 10 jaar is veel gebeurd op het gebied van het behoud van digitale informatie en de samenwerking daarin op nationaal en internationaal niveau. Peter Doorn, Diana Teunissen, Marco de Niet en Marcel Ras blikken terug in het Archievenblad.
Er viel tien jaar geleden nog een wereld te winnen op het gebied van digitale duurzaamheid. “De stand van zaken was eigenlijk belabberd”, zegt Marco de Niet, voormalig adviseur van het Algemeen Bestuur van de NCDD. “Wat er tot die tijd gedaan werd, was sterk onderverdeeld per sector.” Het was tijd om een eind te maken aan die verkokering. “Dat is ook altijd de ambitie geweest van de NCDD”, legt Peter Doorn, directeur DANS en bestuurslid/penningmeester van de NCDD, uit. “Kennisdelen en afstemmen. We begonnen met een relatief brede groep. Tot werd gezegd: laat elke sector een voortrekker aanwijzen.” Voor de overheid was dat het Nationaal Archief, voor de wetenschap DANS, voor de bibliotheken de Koninklijke Bibliotheek, de voortrekker voor de media was het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid en voor het cultureel erfgoed was het EYE Filmmuseum de voortrekker, namens de Culturele Coalitie Digitale Duurzaamheid.
Grootste winst
Diana Teunissen, directeur Digitale Infrastructuur & Advies bij het Nationaal Archief en voorzitter van het bestuur van de NCDD: “We hebben het belang van duurzaamheid en archivering laten zien. De NCDD was de enige plek waar op bestuurlijk niveau sectoroverstijgend overleg tussen instellingen plaatsvond. We waren daarmee een cruciale schakel.” Marcel Ras, programmamanager bij de NCDD en nu programmamanager digitale duurzaamheid bij het NDE: “De allergrootste winst van de NCDD? Dat is de community die we hebben opgebouwd.”
Over grenzen heen
“Een ander groot positief punt is de internationale dimensie van de NCDD”, vertelt Ras. “Die samenwerking over de grenzen heen hebben we altijd opgezocht. Door verbanden aan te gaan met de Digital Preservation Coalition en de Open Preservation Foundation bijvoorbeeld. Met succes: In 2019 organiseren we in Nederland de grootste en belangrijkste internationale conferentie op het gebied van digitale duurzaamheid, iPRES. Die heeft de NCDD naar Nederland gehaald.”
Opgaan in het Netwerk Digitaal Erfgoed
En nu gaan deze NCDD-verdiensten op in het NDE. Diana Teunissen: “Dat geeft ruimte voor iets nieuws.” “Bewaren en toegang horen bij elkaar! Dat is de essentie”, vult De Niet aan. De overgang van de NCDD naar het NDE past ook in het tijdsbeeld. Doorn: “De focus op duurzaamheid alleen werd nu te smal.”
Is het NDE dan het antwoord voor de toekomst? Dat is afhankelijk van de vragen die in de toekomst zullen ontstaan. “Daar ben ik benieuwd naar”, zegt De Niet. “De jongeren van nu, de beleidsmakers van de toekomst, gaan zo anders met informatie om. Mijn verwachting is dat er in de toekomst minder waarde wordt gehecht aan bewaren. En dat is een goede ontwikkeling, want alles willen bewaren is een generatie ding. Het is onhaalbaar; alles willen bewaren is onzin.”
Dit bericht is gebaseerd op het artikel “We hebben onze opvolgers een mooie bruidsschat gegeven”, Terugblik op een decennium Nationale Coalitie Digitale Duurzaamheid (NCDD), februari-editie van het Archievenblad 2019.
